Instalacja elektryczna bezpuszkowa - jak należy ją przeprowadzić? Jakie ma zalety?

Instalacja elektryczna bezpuszkowa charakteryzuje się tym, że nie wymaga umieszczania w ścianach żadnych puszek łączeniowych. Wszelkie łączenia przewodów znajdują się w elementach instalacyjnych pod osprzętem, czyli np. pod włącznikami i gniazdami wtyczkowymi. Jej główne zalety to prostota i estetyka.

Charakterystyczne najczęściej okrągłe puszki łączeniowe) znane ze starszych instalacji zwykle zobaczyć można wysoko na ścianie. Nie wyglądają zbyt estetycznie, co więcej nie należy ich też nadmiernie maskować (np. warstwą tynku), by w razie kontroli lub awarii umożliwić dostęp do nich.

W instalacjach wykorzystujących puszki podstawą jest poziome ułożenie na ścianie przewodów instalacyjnych i połączenie nimi kolejnych puszek rozgałęziających. To dopiero z tych elementów odchodzą przewody prowadzące do łączników i gniazdek.

Zalety instalacji bezpuszkowej

W instalacji bezpuszkowej połączenia przewodów oczywiście również występują, ale umieszcza się je w puszkach gniazd i wyłączników (czasami też oprawach oświetleniowych), dzięki czemu na ścianie nie musi pojawiać się żaden dodatkowy element. Przewody prowadzone są od skrzynki z bezpiecznikami do pierwszego punktu elektrycznego, a z niego do kolejnego.

W związku z tym, że wszystkie punkty łączeniowe znajdują się bezpośrednio pod gniazdkami czy łącznikami, to po prostu ich nie widać, a jednocześnie można do nich bardzo szybko dotrzeć. Nie ma zagrożenia, że przy zmianie aranżacji wnętrza zastawimy je meblami albo w inny sposób utrudnimy sobie dostęp do nich. Dzięki temu w sieci bezpuszkowej można szybciej i łatwiej zlokalizować ewentualną awarię, a także prościej jest przeprowadzić kontrolę okresową.

Jedną z ważnych zalet tego rodzaju systemów jest też prostota. W prawidłowo wykonanym schemacie wszystkie przewody od gniazdek idą pionowo w dół, a później w posadzce, natomiast od wyłączników pionowo do góry i dalej pod sufitem (przewody znajdują się więc przede wszystkim w przestrzeni podsufitowej i w pasie przypodłogowym). Tworzy to jasny i łatwy do przewidzenia schemat oraz pozostawia na ścianach znacznie więcej wolnego miejsca, w którym można np. wiercić bez obaw o uszkodzenie sieci. Liczba przewodów przecinających ściany jest znacznie mniejsza, a ich układ można odtworzyć nawet bez znajomości planu całej instalacji.

Zastosowanie rozwiązań bezpuszkowych pomaga uniknąć nagromadzenia przewodów w jednym miejscu, a sposób ich montażu pozwala na wyraźne rozdzielenie obwodów o różnym przeznaczeniu, co w znaczącym stopniu wpływa na bezpieczeństwo użytkowania całości. W instalacji bezpuszkowej trudniej popełnić błąd w łączeniach przewodów, ponieważ kolory informują o ich przeznaczeniu. Elektrycy polecają ją także z uwagi na wygodę montażu i późniejszej obsługi (nie ma konieczności sięgania do wysoko umiejscowionych puszek).

Jak wykonać instalację bezpuszkową

Instalacja powinna być trójprzewodowa i zachowywać schemat, zgodnie z którym przewody prowadzi się od domowej rozdzielnicy do kolejnych puszek (od skrzynki z bezpiecznikami do pierwszego punktu elektrycznego, a z niego do kolejnego). Co ważne, muszą być one układane wzdłuż linii prostych, a załamywane pod kątem 90 stopni. Dzięki wyeliminowaniu skośnych połączeń całość jest bardziej przejrzysta i praktyczna.

Wszystkie przewody prowadzone do odbiorników jednofazowych powinny być trójżyłowe, a te łączące się z odbiornikami trójfazowymi (siłowymi) powinny być pięciożyłowe. Wszystkie łączenia przewodów wykonuje się w puszkach gniazd i wyłączników.

Istotnym elementem bezpiecznej instalacji jest zastosowanie odpowiedniego rodzaju połączeń, ponieważ jednym z poważniejszych błędów jest pozostawienie skręconych przewodów. Do ich połączenia najlepiej wykorzystać złączki typu Wago lub śrubowe. Warto zapamiętać też, że niektóre obwody powinny mieć osobne zabezpieczenia (np. gniazdo pralki, lodówki, zmywarki, kuchenki oraz obwód gniazd łazienki).

Istotną kwestią są też same gniazda, które powinny być wyposażone w bolec ochronny. Niektóre z nich, zwłaszcza te narażone na kontakt z wodą lub wilgocią, muszą być bryzgoszczelne (na przykład gniazda zewnętrzne, gniazda w łazience i w kuchni).